اکسید آمورف بسیار داکتیل در دمای اتاق و با کرنش زیاد
پلاستیسیته ی سرامیکها در دمای اتاق امری امکان پذیر تلقی نمیشود زیرا به طور معمول هیچ مکانیزم پلاستیسیته ی فعالی وجود ندارد. این امر به طور کلی در مورد سرامیکهای بلوری صادق است، اما بدون استثنا نیست. در سال ۱۹۵۰ برندهی جایزه ی نوبل، پرسی بریدگمن نشان داد که تحت نیروی هیدرواستاتیک محدود، حتی بلورهای تکی آلفا آلومینا هم میتوانند بطور دائم و بدون شکستگی در دمای اتاق تغییر شکل دهند. این اتفاق به این ایده منجر شد که ممکن است بتوان مواد سرامیکی را نیز به تغییر شکل پلاستیک (خمش، کشش، پیچش) تحریک کرد. من ۵ سال پیش شروع به مطالعه ی این امکان کردم و نتایج اولیه ی امیدوارکننده، باعث شد تا مطالعاتمان خود را بر روی شیشه ی آمورف Al۲O۳ متمرکز کنیم. ما در این ساختار پلاستیسیته را انتظار داشتیم، اما میزان پلاستیسیته کاملاً ما را شگفت زده کرد. علاوه بر این، اگرچه نمونه های آزمایشی ما میکروسکوپی هستند، اما شبیه سازی های رایانه ای نشان میدهد که مکانیزم پلاستیسیته ی خزش ویسکوز میتواند به مواد شیشه ای بالک گسترش یابد. من به جستجوی شیشه های بیشتری با قابلیت پلاستیسیته در دمای اتاق ادامه می دهم و امیدوارم نتایج ما دیگران را به مطالعه این پدیده ترغیب کند. اگر این پدیده در مقیاس بزرگتر قابل استفاده باشد، این کشف می تواند درک ما را از رفتار مکانیکی مواد سرامیکی و شیشه ها تغییر دهد. تصور کردن همه موارد کاربردی دشوار است، اما به طور کلی میتوان گفت که کاربردهای مواد داکتیل، دارای استحکام فوق العاده بالا و سبک در مهندسی بی حد و مرز است. به طور خاص شیشه ها همچنین دارای خواص عملکردی از دی الکتریک تا نیمه هادی های تنظیم شده همراه با شفافیت نور مرئی هستند که به طیف وسیعی از کاربردهای ممکن در الکترونیک و باتری ها اضافه میکند.
تهیه کنندگان: دکتر آدرینه ملک خاچاطوریان- مهندس رحانه گودرزی
منبع:
https://ecers.org/en/highly-ductile-amorphous-oxide-at-room-temperature-and-high-strain-rate.html?cmp_id=۷&news_id=۱۹۵&vID=۱۱۳
|