دکتر جعفر جوادپور

لطفاً مختصری از بیوگرافی خود را جهت آشنایی خوانندگان با جنابعالی بفرمایید.

جعفر جوادپور هستم متولد 1337 در شهر اردبیل. حدوداً 5 سالگی به تهران آمدم.  پس از طی دوران دبیرستان به کشور امریکا رفتم. مراحل لیسانس و فوق­لیسانس در رشته مواد را در دانشگاه ایالتی نیویورک در استونی بروک گذراندم. پس از پایان دوره دکتری در دانشگاه ایالت ارگان در سال 1988 به دانشگاه ایالتی واشنگتن رفته و به­مدت چهار سال مشغول به انجام پروژه­های تحقیقاتی در زمینه مواد مهندسی سرامیکی بودم. در سال 1370 به ایران آمدم و پس از مدتی سردرگمی به­صورت تصادفی از طریق آقای دکتر گلستانی­فرد با دانشگاه علم­وصنعت آشنا شدم. بعد از دیدار و افتخار آشنایی با مدیرگروه وقت آقای دکتر مارقوسیان متقاضی استخدام در گروه سرامیک در دانشکده مهندسی موادومتالورژی دانشگاه علم­وصنعت شدم. حدود 22 سال از آن زمان می­گذرد و در طی این سال­ها در زمینه خواص­مکانیکی، الکتریکی و حرارتی تدریس نموده­ام. فعالیت­های تحقیقاتی من بیشتر شامل سنتز و بررسی خواص سرامیک­های مهندسی و زیست­سازگار بوده است.

در مورد تاریخچه گروه سرامیک دانشگاه علم­و­صنعت توضیحاتی بفرمایید.

همانطوریکه می­دانید رشته سرامیک در ایران با زحمات آقای دکتر مارقوسیان ایجاد شده و آنطوریکه من شنیده­ام به­واسطه کمبود نیروی انسانی، در اوایل تأسیس این رشته زحمات سنگین تدریس اغلب و یا کلیه دروس به­عهده خود ایشان بوده است جا دارد در اینجا از این مرد بزرگوار و دوست داشتنی تشکر کرده و برای ایشان آرزوی سلامتی و آرامش خیال نمایم. به­دلیل پایه­گذاری صحیح صورت گرفته توسط ایشان درحال­حاضر گروه سرامیک دارای افراد بسیار شاخص و فعال در زمینه­های مختلف مواد سرامیکی است.

جایگاه علم سرامیک را چگونه در کشور ارزیابی می­کنید و آیا شرایط برای پیشرفت در این رشته را مثبت ارزیابی می­کنید؟

اگر منظورتان از علم­سرامیک مبانی تئوریک آن است که در دانشگاه­های ایران تدریس می­شود، باید بگویم که در این خصوص من فارغ­التحصیلان خوبمان را هم­تراز با فارغ­التحصیلان در کشورهای پیشرفته می­دانم و موفقیت دانشجویان فارغ­التحصیل ایران که برای ادامه تحصیل به دانشگاه­های خارج از کشور رفته­اند گواهی بر این ادعا است. البته برای بهبود وضعیت فعلی و به­روز ماندن، ایجاد هماهنگی­های بیشتر بین دانشگاه­های داخل کشور و برقراری ارتباطات مستمر و برنامه­ریزی شده با مراکز بین­المللی بسیار مفید خواهد بود.

برای بهبود شرایط صنعت سرامیک چه پیشنهادهایی دارید؟

البته در سال­های اخیر پیشرفت­های بسیار خوبی در صنایع سنتی سرامیک کشور به­وجود آمده واین پیشرفت­ها نتیجه همزمان سرمایه­گذاری­های کلان از طرف سرمایه­گذاران و استفاده از نیروهای متخصص بوده است. با وجود پیشرفت در صنا یع سنتی متأسفانه در زمینه سرامیک­های مدرن با ارزش افزوده بالا علی­رغم انجام تزهای دانشگاهی بسیار در سطوح ارشد و دکتری وچاپ مقالات در مجلات معتبر داخلی و خارجی حرف زیادی برای گفتن نیست. فکر می­کنم نبود ارتباطات قوی بین مراکز علمی و سرمایه­گذاران وتا حدی عدم ریسک­پذیری از طرف آن­ها از دلایل اصلی این موضوع باشد. امیدوارم با برنامه­ریزی­های دقیق و استفاده از سرمایه­گذاران و نیروهای متخصص داخلی و استفاده هدفمند از متخصصان خارج از کشورجهت تسریع در امور در زمینه سرامیک­های مدرن نیز شاهد پیشرفت باشیم.

برای اینکه فارغ­التحصیلانی که وارد بازار می­شوند برای بازار کار مفید باشند و بهره وری لازم را داشته باشند چه پیشنهادهایی دارید؟

به­نظر من تحصیلات دانشگاهی به­تنهایی نمی­تواند ضامن بهره­وری بالای یک فارغ­التحصیل در محیط کار باشد. فکر می­کنم از یک فارغ­التحصیل خوب ولی بدون تجربه کاری انتظار می­رود که بتواند با تکیه بر آموخته­های خود در دانشگاه راه حل­های سیستماتیک و علمی در برخورد با مسائل ارائه کند. یک فارغ­التحصیل با این ویژگی می­تواند با یک دوره آموزش مناسب به­هنگام کار و فراهم بودن شرایط سالم و رقابتی در محیط کار بهره­وری بالایی را از خود نشان دهد. می­خواهم بگویم که آموزش یک فرد با بهره­وری بالا نمی­تواند فقط در دانشگاه انجام پذیرد. شرایط بعد از فارغ­التحصیلی،ویژگی­های فردی، شرایط محیط کار وحتی حقوقی که فرد دریافت می­کند هم می­تواند در این امر نقش داشته باشد.

آیا تعداد دانشجویان و دانشگاه­هایی که در این رشته فعالیت می­کنند با توجه به گستردگی این رشته کافیست؟

فکر می­کنم گرفتن دانشجو باید براساس یک­سری نیاز­سنجی­های دقیق در مورد وضعیت فعلی و برنامه­ریزی­های صورت گرفته برای آینده باشد. چون این مسائل حداقل در مورد رشته سرامیک انجام نگرفته پاسخ به این سوال قدری مشکل است.

واحد­های ارائه شده در دروس این رشته تا چه حد نیازهای موجود در این صنعت را پاسخ می­دهد؟

واحدهای ارئه شده برای رشته مهندسی سرامیک شامل بخش­های تئوری و عملی است.  دروس ارائه شده هر چند سال یکبار بازنگری شده و سعی می­شود تا تطابق خوبی با مطالب ارائه شده در دانشگاه­های بین­المللی داشته باشد. در قسمت دروس عملی در نتیجه کمبود تجهیزات آزمایشگاهی و کثرت دانشجویان هنوز ضعف وجود داشته و برای بهبود آن نیاز شدید به تجهیز نمودن آزمایشگاه­ها است.

اگر دوباره به گذشته باز گردید آیا همین راه و همین زمینه تخصصی را برای خود انتخاب می کنید؟

من هنوز رشته مهندسی مواد و به­خصوص گرایش سرامیک را از رشته های بسیار جالب می­دانم. در نظر داشته باشید که پیشرفت در بسیاری از زمینه­ها مثل پزشکی، محیط زیست، حمل­و نقل، الکترورنیک، کامپیوتر، هوا فضا و....  به­علت پیشرفت در علم­و مهندسی مواد بوده و خواهد بود. مهندسی مواد از رشته­های بسیار پویا بوده و تنها محدودیت در برابر گسترش و پیشرفت آن محدودیت در ذهن و خلاقیت بشر است.

فصلنامه سرامیک ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟ لطفاً پیشنهادهای خود را برای افزایش کیفیت این مجله بفرمایید.

من این مجله را از مجله­های خوب از نوع علمی­ترویجی ارزیابی می­کنم. معرفی مطالب علمی و جالب به زبان نسبتاً ساده آشنایی خوانندگان با پایان­نامه­های دانشگاهی اخبار مربوط به همایش­ها مصاحبه با افراد را از مزایای این مجله می­بینم. به­نظر من این مجله می­تواند بستری مناسب یرای ارائه بیشتر نقطه نظرات متخصصین صنعت سرامیک باشد. انعکاس نظرات وچاپ مقالات بیشتر از طرف دوستان صنعتی می­تواند در فرا­گیرتر شدن استفاده از این مجله مفید باشد.

با تشکر از وقتی که برای این مصاحبه اختصاص دادید چنانچه مطلب ناگفته ای به نظرتان می رسد بفرمایید.

ضمن تشکر فراوان از دست­اندرکاران فصلنامه سرامیک ایران برای کلیه همکاران دانشگاهی، مراکز علمی، دوستان زحمتکش ما در صنایع سرامیک کشور و همچنین دانشجویان عزیز این رشته آرزوی موفقیت و سربلندی دارم.